Komentarze

Wygodne porcięta, o przeciętnej jakości

W pierwszej kolejności dla obiektywnej recenzji muszę zaznaczyć, że jestem motocyklistą pierwszy sezon, a Leoncino jest pierwszym moto, na którym przejechałem więcej niż 5 tyś. Wcześniej jeździłem dwa sezony na 125.

Długo szukałem motocykla, który odpowiadałby mi wyglądem, gabarytami, mocą i ceną.

W pierwszej kolejności kierowałem się ceną. Rynek szybko zweryfikował moje oczekiwania i budżet wzrósł prawie dwukrotnie (do 17 tyś.). A dlaczego? Bo natrafiłem na dwuletnie czarne Leoncino. Nie ukrywam, decyzja podjęta emocjami 😉 Starałem się racjonalnie podejść do sprawy, przeglądałem przez dwa miesiące portale co najmniej 8 razy dziennie – czasem 8 razy zdążyłem przejrzeć do 12:00 w dzień 😛 Długo się wahałem. Przeczytałem wszystko co było możliwe na jego temat – a, że nie jest dość popularny w PL to niewiele tego było, to szukałem dalej. Koniec końców, zabrałem swojego kumpla sceptyka, który ma dużo większe doświadczenie ode mnie aby sprawdził stan, no i po drugie, czy to się nadaje do jazdy, czy włoski chińczyk jest coś wart.

Jak łatwo się domyśleć, kupiłem go, bo jakże bym mógł inaczej. Piekielnie mi się spodobał. Wygląd klasyka, połączony z nowszą technologią. Do tego moc odpowiednia dla mnie. Budżet przerośnięty ale uznałem, że skoro jeżdżę Skodą to coś od życia innego, bardziej szalonego się należy. I cieszę się. Może emocje nadal grają pierwsze skrzypce ale serio, jeśli tak jest, to każdemu tego życzę, niezależnie czy to ma być 125, Sposrtser czy Mv Agusta. Poniżej postaram się opisać obiektywnie ten motocykl.

Póki co prócz wskaźnika benzyny, nic nie nawaliło. Brzmi spoko. Motocykl do miasta. Vmax 170; ok 5 sek. do 100 km/h. Naprawdę dobre komponenty, zwłaszcza hamulce i opony. Nie wygląda dziadosko. Wyświetlacz mono ale dobrze czytelny, nawet w słońcu, choć niektóry narzekają. Klamki do wymiany dla mnie ze względu na brak regulacji sprzęgła. Mam 187 cm i jest trochę za mały dla mnie ale muszę przyznać, że może dzięki temu czuję się na nim pewnie w mieście – chyba, że to manewry miejskie Tomka Kulika mnie tak wyszkoliły 😉 Przednia lampa piękna ale mogłaby trochę lepiej oświetlać drogę w nocy. Tylna jest ok. Kierunki też świetnie widoczne. Po mieście, normalna jazda pali ok. 3,9 l/100km.
Piec nie grzeje w nogi latem.

Pierwsze moto, po przerwie ponad 20 letniej.
Zrobiłem nim do tej pory (od nowości) prawie 12 tys. km. Idealny motocykl do miasta i w niedalekie trasy.
Na dłuższe trasy wymagałby modyfikacji w celu wyprostowania pleców(siedzisko, ułożenie setów bardziej do przodu, kierownica wyższa niż standard). Spalanie w granicy 5l w mieście przy energicznym odkręcaniu manetki jest dużym plusem. Ogólnie mówiąc, kupować i ganiać – bo warto 🙂

Kawasaki Vulcan S 2020 – wygrany w pokera.

Tu Maro Boro. Jest afera. Nikt nie jezdzi ta maszyna. Ciezko jest znalezc taki model do testow. Ale kuzyn z HH (D) – zameldowal, ze jego sasiad wygral w pokera – piec z 2020 + zloty lancuch na szyje (z duzym ogniwem), gdyz gosc juz przed „all in” byl niewyplacalny. 😀 Sasiad jezdzi HD Fat Bob i twierdzi – cytat – „ze ten zlom od konstruktorow garnkow do gotowania ryzu” moge wziąć do testow. Zona nadal w „mietku”. Konkubiny Jolki – nie zabralem. Jest jesien, obcy ludzie, droga daleka… 😉

Efekt jest nastepujacy – Jolka powiedziala, ze po powrocie, za kare –
przez tydzien nic nie bedzie. Nie wiem – jak ona to wytrzyma. 😀
Mam gule – marzyłem o tym, aby zagadac w obecnosci Jolki do kelnera w deutschu (dojtszu). 😀

Test: typowy Cruiser – nie Fun Bike – zaden Bobber. Dlugi – ale wygodny.
Nogi – daleko wysuniete do przodu. Dobry silnik. Skrzynia – niestety –
do wbicia biegu potrzebne sa nogi kolarza torowego. A moze Hulk…

Cockpit – mieszanka stylow – pod analogowy – wbity nieczytelny LCD.
Oswietlenie – klasyczne – nie LED. Greta juz kupila „makarusia”. 😀

Fabryczny wydech – ma urok kartonu po butach – w wiezieniu Berlin Moabit, okolo roku 1936. Przyklad muzyczny – Brand X – Unorthodox Behaviour z Phil Collins na „garach”. Oczywiscie – tylko „Intro”. Pozniej muzycy sie odnajduja. Ale nie Kawa.

Na autostradzie – byla szyba – spoko. I to jest chyba grupa docelowa klientow z Nebraska, badz Ohio. Lecz oni preferuja HD. My – rowniez. Nawet czlowiek z IQ na poziomie temperatury pokojowej – nie inwestuje 35 k w ten eksperyment. Chyba, ze dobrze grasz w pokera. 😀

Na miescie – korki, swiatla – obsluga – ociezale i niezbyt dynamicznie.
Jedyny plus – duo – jazda z pasazerka. Z pasazerem – nie wiem, nie znam
sie. 😀 Nie zabralem Jolki – znalazlem „testerke” w HH. Taki sprytny
chlopak… 😀

Reasumujac: Zety od Kawa sa rewelacyjne. Vulcany – uproszcze esencje
dla mlodziezy – to niesmiale proby pokazania zbioru plyt Jadwidze – zakonczone „fiaskiem”.

Pozdrawiam & szerokiej drogi & stay clean.

Warte przeczytania w celu retrospektywy – Honda CMX 500 Rebel, Dainese 8 track.

Jesienne buziaki dla Malgosi & Krzysia. Polecam najnowsze video „Kaski”.

Kask dobrze leży na głowie.Niestety jest ciężki.
Jest też głośny.Na dodatek w moim kasku słychać czasem świst od uszczelki szyby która nie jest szczelna.Przydałby się docisk szyby jak w modelu IS-17.
4 gwiazdki w teście uderzeniowym SHARP.

ER6N 2011 to mój pierwszy motocykl, który wybrałem po przejechaniu się na kilku innych konkurentach z podobnego segmentu cenowego (mt07, gsr600, sv650). Uważam, że to bardzo dobra propozycja dla początkujących, którzy będą poruszali się głównie po mieście i okolicach.
Motocykl jest lekki, zwinny i poręczny, naprawdę dobry do przeciskania się w korkach. W porównaniu do MT07 nie miałem wrażenia, że jadę rowerem 😉

Typowy naked bez owiewki lub szyby jest idealną propozycją do miasta i krótkich wypadów, zupełnie nie nadaje się na dalekie przejażdżki, ponieważ pęd wiatru szybko odbiera przyjemność z jazdy.
Jazda z prędkościami 120-140 km/h jest znośna, powyżej tej prędkości musimy już mocno się pochylić, by w okolicach 180km/h być przytulonym do baku, inaczej nas zwiewa.

Kawasaki bardzo liniowo i przewidywalnie oddaje moc, operowanie manetką daje oczekiwane efekty, trudno o bardzo gwałtowne reakcje. Oczywiście powyżej 6000 obrotów ER6 zyskuje pazur i daje sporo dodatkowej frajdy!
72HP w zupełności wystarczają do codziennego poruszania się po mieście, w trasie może trochę brakować mocy ale to też kwestia rozmiaru kierowcy 😃

Spalanie to kwestia stylu jazdy i samego kierującego, w moim przypadku rozstrzał był spory od 5 do nawet 8 litrów na 100 km.

Hamulce działają poprawnie, motocykl hamuje nieźle (mówię o wersji bez ABS).
Światła dobrze doświetlają drogę, kierunkowskazy są widoczne zarówno w nocy jak i za dnia.
Brakuje wyświetlacza biegów ale są akcesoryjne.

Awaryjność z mojego punktu widzenia jest znikoma, przez kilka lat wymieniałem tylko części i materiały eksploatacyjne.

Wywrotka przy ~80 km/h. Ślizgałem się po mokrym asfalcie. Kurtka ma wyrwane regulatory obwodu na przedramionach (obie ręce) i naderwany rękaw po stronie na ktorej tarłem.
Ogolnie spełniła zadanie.

Co do używania codziennego-bardzo przewiewna po zdjęciu podpinki. Z podpinką przeciwdeszczową baaardzo wiatroszczelna. Zakładając dobre docieplenie śmiało trzy sezony można używać.

Motocykl użytkowany przez 3 lata zrobione około 15 tys. km. Bardzo uniwersalne moto. Świetnie nim jeździło się na torze w trasie i w mieście. Myślę że sceptycy którzy uważają jedną słuszną markę w klasie adwenczer byli by mocno zdziwieni w jakim terenie poruszałem się tym sprzętem po zmianie opon na trochę bardziej uterenowione.
Moc wystarczająca, wydaję się że więcej niż podaję fabryka. Skrzynia bardzo precyzyjna, sprzedając motocykl miał około 40.000 km i żadnych awarii. Jeżeli chodzi o mnie miał tylko jedną wadę która zadecydowała o sprzedaży. Ładowność która wynosi coś około 180 kg. Żona zaczęła jeździć ze mną- ja 105 żona 60 i praktycznie koniec ładowności.

Z serii Jolka + Maro Boro – kolejny odcinek „Jesienna kurtka dla mojego Sloneczka, bo jak zmarznie – to nic nie bedzie”. 😀 Z ta dedykacja mojej konkubiny otrzymalem prezent. Zona nadal w „Mietku”, z ktorego nie wysiada.

Zainteresowanych prosze o dokonanie retrospektywy – szczegoly w artykule Honda CMX 500 Rebel.

Dainese 8 Track – wszystko sie zgadza, lacznie z cena (1 k.).
System – kurtka – w kurtce. Bez wentylacji – spoko – ma byc cieplo! 😉
Szczegoly – na stronie producenta. Nalezy dokupic tylko ochraniacz plecow.
Szkola Krzyska – jest podwiazanie spodni. Jakosc materialow – cudo!
Oczywiscie internet klamie. Ze wzgledu na spektrum i mozliwosc przedstawiania kolorow. Biale – jest lekko „kremowe”. Ale – nawet srednio przystojny facet wyglada w tej kurtce tak – ze Richard Gere w „Pretty Woman” – to tylko druga liga. 😀 To dobry czlowiek i wspanialy aktor.

To nie jest produkt dla kandydatow typu „Znikajacy punkt”. W tej kurtce sluchamy w czasie jazdy „Weather Report – Live in Offenbach”, a w duecie z konkubina „50 Cent – P.I.M.P.”. Chyba, ze Twoja dziewczyna dobrze zna angielski. Wtedy „Robin Schulz – Sugar”.

Reasumujac: wspanialy produkt. Wada – moglby kosztowac troche mniej.
Ale to jest skomplikowane. Do „zbicia” ceny trzeba znac John Rambo, badz RoboCop. Ten drugi – „chetnie poda dlon pomocna”. 😀
Jeszcze nie „szlifowalem” w tych ciuchach – test koncowy jest otwarty.

Pozdrawiamy, szerokiej drogi & stay clean.

Maro Boro & Jolka (Suzi SV + Harley od Hondy)

P.S. Pozdrowienia dla Malgosi i Krzysia. Nie mowcie nic mojej zonie. Afera Moto! 😉

Kask posiadam w kolorze białym. Mam go od dwóch lat i jest w stanie niemal fabrycznym. Wyściółka jest wygodna i nie wyrobiła się przez okres użytkowania. Zapięcie dd -jedyne jakie uznaję-jest gwarantem bezpieczeństwa. System awaryjnego wyjmowania policzków jest, tak samo jak nosek i kurtyna zapinana na dół kasku. Ta ostatnia bardzo przydatna przy większych prędkościach w trasie. Dzięki niej jest w kasku sporo ciszej i nie ma zawirowań powietrza. Wentylacja jak dla mnie całkowicie wystarczająca. Osobiście używam dwu szyb: fabrycznej transparentnej oraz dark smoke, która rewelacyjnie redukuje promienie słoneczne w letnie dni. W sumie osobiście nie mam się do czego przyczepić.